MŚMK Lanaken 2023: Hodowlana statystyka

Za nami jedna z najważniejszych imprez hodowlano-sportowych sezonu 2023: skokowe Mistrzostwa Świata Młodych Koni, które tradycyjnie odbywają się w belgijskim Lanaken. Zadaliśmy sobie trud i opracowaliśmy statystykę, która mamy nadzieję będzie ciekawa dla naszych czytelników.

Uczestnicy

Do rywalizacji w mistrzostwach przystąpiło 698 koni: 237 5-letnich (2018), 256 6-letnich (2017) i 205 7-letnich (2016). W finałach wystąpiło łącznie 119 z nich, odpowiednio 39 5-latków (16,5% startujących), 40 6-latków (15,6%) i 40 7-latków (19,5%).

Finaliści

Ojcowie finalistów

Konie startujące w finałach pochodziły po 79 różnych reproduktorach. Szesnaście z nich (47,1%) miało w finale więcej niż jednego reprezentanta. Najliczniej reprezentowanym ogierem był wyhodowany w Belgii i zarejestrowany w księdze BWP Cornet Obolensky (Clinton x Heartbreaker) hod. Thierry Degraeve.
O medale walczyło w niedzielę ośmiu jego potomków. Po sześciu przedstawicieli mieli Kannan i Comme Il Faut, a po czterech Aganix du Seigneur, Dominator Z i Emerald van 't Ruytershof. Sześćdziesiąt trzy ogiery miały w finale po jednym potomku. Wszystkie reproduktory, które w finale MŚMK były reprezentowane przez więcej niż jednego syna lub córkę zostały zaprezentowane na wykresie.

Księgi stadne

W finałach MŚMK Lanaken 2023 swoich reprezentantów miało 18 ksiąg stadnych. Dla porównania w sierpniowym rankingu skokowych ksiąg stadnych WBFSH sklasyfikowano 55 ksiąg z całego świata.

12 ksiąg miało w finale więcej niż jednego reprezentanta. Zdecydowanie dominowała księga Zangersheide z 32 końmi (26,9%). Drugie miejsce, z 17 końmi wywalczyła księga Irish Sport Horse (ISH), a trzecie BWP z 14. Wśród sześciu ksiąg z jednym przedstawicielem znalazła się księga Polskiego Konia Sportowego (SP) prowadzona przez Polski Związek Hodowców Koni.

Medaliści

Dziewięciu medalistów tegorocznych MŚMK Lanaken pochodzi po ośmiu różnych reproduktorach. Ojcem aż dwóch – najlepszego sześciolatka, wałacha Cascajall i srebrnej medalistki w grupie 7-latków klaczy Casanina PS, jest holsztyński Casallco (Casall x Contender) hod. F.J.M. Vrenken, Stamm 8798. Pozostali ojcowie medalistów to Urano de Cartigny, Dominator 2000 Z, Celtic Hero B, Stakkato Gold, Monte Bellini, Kannan i Eldorado.

Konie, które wywalczyły w tym roku medale reprezentują sześć ksiąg stadnych. Najwięcej medalistów „dostarczyła” księga Irish Sport Horse (ISH), a po jednym medalu wywalczyli reprezentanci ksiąg Zangersheide, OS, MIPAAF, KWPN i WESTF.

Wrona orła nie urodzi, o rodzinach żeńskich medalowych koni słów kilka

Na sam koniec pozostawiliśmy sobie omówienie linii żeńskich zwycięskich koni. Czy rosnące zainteresowanie hodowców rodzinami żeńskimi i wykorzystywanie klaczy z rodzin sprawdzonych w sporcie ma odzwierciedlenie w wynikach? Zobaczmy. Cztery z dziewięciu dekorowanych koni pochodzi od klaczy sprawdzonych w sporcie. Matki każdego z medalistów omawiamy krótko poniżej.

Konie 5-letnie

Imponująca lewa strona rodowodu należy do najlepszego pięciolatka HHS Ocala – nie dość, że jego matka startuje na poziomie 1.40 m to jego babka, słynna Cella wywalczyła indywidualny srebrny medal Mistrzostw Europy w Herning w 2013 roku.

Choć matka Boleybawn Alvaro, Arina sama nie była sprawdzona w sporcie to jej dorobek hodowlany robi wrażenie. Jest ona matką trzech koni „black-type” w tym startującej w konkursach 1.60 m klaczy Boleybawn Aisha.

Matka tegorocznego brązowego medalisty, klacz Ballyshawn Luximportant również ma na swoim koncie potomka startującego w międzynarodowych konkursach zaliczanych do rankingu światowego. Jest to klacz Ballyshan Copa Cabana (Cobra).

Konie 6-letnie

Dwunastoletnia Chica, matka wałacha Cascajall z racji wieku nie ma jeszcze potomstwa startującego w konkursach zaliczanych do Longines Ranking, jest jednak blisko spokrewniona z klaczą poziomu 1.55 m Isla de Muze.

Najlepszą karierą sportową przynajmniej „na papierze” może poszczycić się matka tegorocznej Wicemistrzyni Świata w kategorii 6-latków, klaczy Rincarina (Cruising). Rincarina sama jako 6-latka startowała w Lanaken zajmując 44. miejsce. Klacz startowała w konkursach do poziomu 1.55 m włącznie, czterokrotnie wygrywając międzynarodowe konkursy 1.35 i raz plasując się na miejscu 3. w konkursie 1.40 m podczas CSIO3* Arezzo.

Matka tegorocznego brązowego medalisty, Elentrix Hedoniste (Ogano Sitte x Argentinus) dzięki technice embriotransferu jest jednocześnie wykorzystywana w sporcie (1.45 m) i hodowli. Dotychczas na parkurach zadebiutowało czworo jej potomków. Co ciekawe klacz jest dosyć blisko spokrewniona z koniem Merlin van’t Heike na którym sukcesy odnosił reprezentant Polski Michał Kaźmierczak.

Konie 7-letnie

Matka klaczy Kumina Della Caccia – Tuladai Della Caccia (Toulon x Nabab de Reve) nie ma wprawdzie własnej kariery sportowej, ale pochodzi z bardzo interesującej rodziny. Jej matka to pełna siostra takich sław jak Kashmir van Schuttershof czy Sissi van Schuttershof (1.60 m).

Startująca w konkursach do poziomu 1.35 m włącznie Chanintendra PS to nie tylko matka srebrnej medalistki MŚMK 2023 klaczy Casanina PS, ale również półsiostra skoczka poziomu 1.50 m, wałacha Con Cento PS (Conthargos).

Tegoroczna brązowa medalistka, holenderska Labantrix pochodzi od świetnej klaczy hodowlanej Abantrix. Klacz ta nie dość, że dała już sprawdzoną na poziomie 1.60 m klacz Z-Canta (Casantos) to jest jeszcze blisko spokrewniona z innym skoczkiem poziomu 1.60 m, ogierem Cantos.

© Eurobreeding.com, fot. Oliwia Chmielewska