Medale Mistrzostw Świata Młodych Koni rozdane. Aż cztery z dziewięciu krążków trafiły do koni hodowli irlandzkiej. Po dwa do wierzchowców zarejestrowanych w księgach niemieckich, a po jedynym w belgijskiej, holenderskiej i włoskiej. Finałowa rywalizacja toczyła się przy szczelnie wypełnionych trybunach. Zapraszamy do szczegółowej relacji prosto z belgijskiego Lanaken.
Irlandzka dominacja
Stali bywalcy Mistrzostw Świata Młodych Koni w Lanaken są już chyba przyzwyczajeni, że finał pięciolatków odbywa się pod dyktando Irlandczyków. Nie inaczej było w tym roku. Na 39 zaprezentowanych w finale koni aż 8 reprezentowało księgę Irish Sport Horse (ISH). Jeszcze więcej było w finale irlandzkich zawodników – w niedzielny poranek na Ratina Z arena zobaczyliśmy ich aż dwunastu. Ta dominacja ilościowa na listach startowych miała bezpośrednie odzwierciedlenie w wynikach. Komplet medali trafił do koni hodowli irlandzkiej, zarejestrowanych w księdze ISH.
Złoty medal powędrował do niewielkiego, ale bardzo walecznego HHS Ocala (Urano de Cartigny x Wandor van de Mispelaere) hod./wł. Bravo Hughes LTD. Ten niepozorny koń, który niemal utonął w wielkiej mistrzowskiej derce, pokazał na parkurze nieprzeciętne możliwości i niesamowitą wolę walki. To nie dziwi jeżeli spojrzymy na jego pochodzenie. Ojciec, syn ogiera Diamant de Semilly sam świetnie spisywał się w sporcie startując pod Penelope Leprevost w konkursach 1.60 m. Jego matka to natomiast przedstawicielka rodziny van 't Roosakker, wywodząca się bezpośrednio od Wicemistrzyni Europy z Herning z 2013 roku, klaczy Cella (Cento, Ben Maher). Hodowcy zakupili HHS Ocala jako embrion, podczas aukcji Flanders odbywającej się w… Ocala dlatego jego imię również nie jest dziełem przypadku. Do złotego medalu doprowadził go, a jakże, Irlandczyk Michael Pender.
Drugie miejsce wywalczył efektowny Boleybawn Alvaro (Dominator 2000 Z x Crown Z) hod. Mr Ronan Rothwell/wł. GBBS International LTD & Ronan Rothwell. Startująca na nim Niamh McEvoy robiła co mogła, ale nie była w stanie dogonić zwycięzcy. Hodowca ogiera zdradził, że wybrał Dominatora ponieważ matka Boleybawn Alvaro nie jest zbyt duża, ale za to bardzo szybka. Wcześniej klacz dała już sprawdzone w międzynarodowym sporcie potomstwo w tym startującą w konkursach 1.60 m klacz Bolleybawn Aasha.
Na trzecim miejscu uplasował się Ballyshan B F Super Hero (Celtic Hero BZ x Lux Z) hod. Gary Doherty/wł. Martin Egan. Jego jeździec Gerard O’Neill w 2022 roku doprowadził do złota konia BP Goodfellas. Gerard podkreślał, że Ballyshan B F Super Hero to znakomity koń. Na konferencji prasowej zawodnik opowiadał o ojcu klaczy, który jako młody ogier był bardzo popularny wśród irlandzkich hodowców, ponieważ znakomicie zaprezentował się na uznawaniu ogierów. Następnie sprzedano go do USA gdzie dziś startuje z powodzeniem w międzynarodowych konkursach.



Koń, o którym mówią wszyscy
Złoty medal przypadł wyhodowanemu w Niemczech i zarejestrowanemu w księdze westfalskiej wałachowi Cascajall (Casallco x Comme Il Faut) hod. Alfons Baumann/wł. Otmar Eckermann. Ten nieduży, ale znakomicie galopujący koń był w rozgrywce nie do dogonienia. Pewnie sięgnął po zwycięstwo przecinając celownik w czasie 0,5 s lepszym od drugiej na mecie klaczy Laurina.
Bardzo się cieszę z rozgrywki w naszym wykonaniu. To jest niezwykle szybki koń, mądry, jezdny, waleczny co bardzo ułatwiło mi realizację zadania postawionego przed nami w rozgrywce – opowiadała o zwycięstwie Katrin Eckermann, która jeszcze tydzień temu walczyła w 5* zawodach LGCT w Rzymie. Zawodniczka dodała, że startuje na Cascajall od czerwca, a całą dotychczasową pracę z tym wspaniałym koniem wykonał jej tata. Katrin podkreśliła, że wczorajszy sukces nie byłby możliwy bez jej wspaniałej ekipy pracującej na co dzień w domu.
Srebrny medal powędrował w tym roku do córki wspaniałego Stakkato Gold, zarejestrowanej w ISH klaczy Laurina (od klaczy po Cruising) hod./wł. Noel Cawley. Ta niezwykle utalentowana klacz pochodzi od matki sprawdzonej w międzynarodowym sporcie do poziomu 1.50 m, a dosiadała jej irlandzka zawodniczka Leah Stack.
Miejsce trzecie i medal brązowy wywalczył reprezentant księgi Zangersheide Maddox vh Haringvliet Z (Monte Bellini x Ogano Sitte) hod. A. Hoekstra/wł. Jelmer Hoekstra. Również matka Maddoxa była pozytywnie sprawdzona w międzynarodowym sporcie, do poziomu 1.45 m włącznie.



To najlepszy 7-latek na którym miałem okazję jeździć!
Irlandzki zawodnik Harry Allen (młodszy brat bardzo utytułowanego Bertrama), na włoskim koniu Kumina Della Caccia (Kannan x Toulon) hod.Coop.Soc.Agr. La Caccia – Onlus/wł. Ballywalter Stables nie dał szans rywalom w rozgrywce dla koni 7-letnich. Kalibrowa córka ogiera Kannan okazała się nie tylko bardzo dzielna, ale również szybka. Nie jest to zaskoczenie jeżeli spojrzymy w jej rodowód – nie dość, że jest córką legendarnego wręcz ogiera Kannan, to jej babka to pełna siostra wspaniałego ogiera Kashmir Van Schuttershof. To jest niewiarygodny koń, myślę, że najlepszy 7-latek na jakim miałem okazję siedzieć – tak swoją klacz podsumował Harry Allen. Gdziekolwiek byśmy nie startowali ona jest zawsze świetna, zawsze mnie pozytywnie zaskakuje, dodał zawodnik. Matka klaczy pozostaje w rękach rodziny Allen.
Srebrny medal również powędrował do klaczy. Zarejestrowana w księdze OS Casanina PS (Casallco x Chacco-Blue) hod./wł. była zaledwie 0,6 s wolniejsza od mistrzyni, a dosiadający jej Philipp Rüping żartował podczas konferencji prasowej, że być drugim za Irlandczykiem w Lanaken to prawie jak zdobyć złoto. Zapytany o przyszłość klaczy jeździec odpowiedział, że być może klacz będzie gwiazdą grudniowej aukcji PSI.
Miejsce na najniższym stopniu podium przypadło eleganckiej córce ogiera Eldorado van de Zeshoek. Zarejestrowana w KWPN Labantrix (od klaczy po Abantos) hod. Van den Broek/wł. Stal Van Den Broek to siostra aż czterech koni startujących w międzynarodowym sporcie w tym klaczy Z Canta (Casantos) sprawdzonej do poziomu 1.60 m włącznie.



Polskie akcenty
W tym roku do finału MŚMK zdołał ponownie awansować Mateusz Tyszko. Zawodnik, który w 2022 roku wywalczył 6. miejsce na czeskim Fuerte, tym razem wystąpił w finale koni 6-letnich na wyhodowanym w SK Nad Wigrami, a należącym do Przemysława Sumczyńskiego, ogierze Diego (Grandorado TN x Diamant de Semilly). Osiem punktów karnych dało parze 25. miejsce na świecie. Gratulacje.

W tej samej kategorii wiekowej mieliśmy jeszcze inny „polski” akcent. Na miejscu 20. uplasował się holsztyński Calidino (Calido I x Caretino) będący ojcem bardzo popularnego w Polsce reproduktora, ogiera Calidor (Ogiery Bonin). Calidino jest koniem fizycznie bardzo podobnym do swojego starszego brata, może tylko nieco w dłuższych liniach.

Omawiając wyniki mistrzostw warto wymienić jeszcze jeden polski akcent. Otóż matka tegorocznej Mistrzyni Świata w kategorii 7-latków to półsiostra pozostającej w polskich rękach klaczy Donna Della Caccia (Diamant de Semilly x Nabab de Reve). W tym roku w hodowli pp. Mukalskich (Primo Grande Showjumping) urodziły się dwie jej córki – po Chacco Blue i Comme Il Fault.

Powiązane linki & wyniki

© Eurobreeding.com, fot. Oliwia Chmielewska, na zdjęciu głównym Kumina Della Caccia